Nynke de Jong: ‘Voordat we naar Boedapest vlogen, was ik al blut’
Er zijn van die zomers die een leven bepalen. Om een ingrijpende gebeurtenis of een levensveranderend inzicht. Journalist Nynke de Jong: ‘In de zomer van 2008, waarin ik zonder geld in Praag zat, werd ik volwassen.’
Welke zomer is gedenkwaardig voor je?
“De zomer van 2008, waarin ik zonder geld in Praag zat. De zomer waarin ik volwassen werd.”
Vertel!
“Met mijn ouders zat het avontuurlijke reizen maken er niet zo in. Appelscha, op drie kwartier rijden, dat was onze zomerbestemming. Mijn drie broers en ik vonden dat prima. Ik kan me niet herinneren dat ik naar een verre bestemming hunkerde. In 2007 ging ik met vrienden naar Sziget, een groot muziekfestival in Boedapest. Niemand van ons gezin was daar ooit geweest. Dat ik de eerste was, dat mijn ouders niet wisten wat ik deed, dat er daar zoveel verschillende soorten mensen waren en ik er gewoon tussen paste, was ontzettend leuk. Er ging een wereld voor me open. Ik kon dat dus gewoon, het was niet zo dat ik zonder de veiligheid van thuis meteen in de goot lag. Die vakantie beviel zo goed, dat mijn vrienden en ik een jaar later besloten opnieuw te gaan.”
De zomer van 2008, wat deed je, wie was je?
“Ik was 23, Friesland had ik op mijn achttiende verlaten voor een studie Nederlands in Utrecht. Daar raakte ik bevriend met iemand die communicatie studeerde. Bij haar op de opleiding zat een heel leuke club mensen, bij wie ik me aansloot. Haar vriend was dj en draaide in Tivoli, waar ik kennismaakte met een heel ander soort muziek. Ik ben opgegroeid met klassieke muziek en speelde bugel in de fanfare. Op een gegeven moment nam mijn broer populaire muziek mee, want mijn ouders draaiden nooit The Beatles en Stones. Door die vriendin en haar vriend ontdekte ik een nieuwe muziekwereld, die van de dance. Wat experimenteler en alternatiever, machtig interessant vond ik het.”
En de zomer van 2008 bracht je opnieuw door op het festival Sziget.
“Ja. In 2007 waren we er met de bus naartoe gegaan. Dat duurde zó lang, dat we nu gingen vliegen. Eerst een paar dagen naar Praag en daarna naar Boedapest. Praag vond ik fantastisch. Ik was toen ook al helemaal in de ban van geschiedenis en las die zomer In Europa van Geert Mak, dat enorm dikke boek. Als een zware stoeptegel sleepte ik het mee door de stad. Alles wat ik las – het verhaal over de Praagse lente, het Joodse getto – kwam tot leven. Het was een openbaring. Appelscha heeft ook geschiedenis, maar die haalt het niet bij Praag. Het gebeurde geregeld dat een vriend midden in de stad zei: ‘Oké Nynke, vertel maar’ en dan gaf ik een minicollege.”
Het hele interview leest u in de NCRV-gids van week 28+29. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.
Tekst: Deborah Ligtenberg